
હું એક મુંબઇકર
ભારત ના પશ્ચીમ કિનારે વસેલી આ નગરી
મુંબઈ છે જેનુ નામ
રોજ બ રોજ દોડ્તી રહેતી ઘડીયાળ ને કાંટે
ક્યારેય ન રુકતી ન કરતી એ આરામ
દિવસ રાત ખડ ખડ કરતી ધમની જેવી
બાર ડ્બ્બા ની લોકલ છે આ શહેર ની છે જાન
ચાલો હવે અંદર જઇએ જોઇએ શું થાય છે
અહીં તો એકજ છાપુ ઘણા ધ્વારા વંચાય છે
કેટ્લાક મળેલા આ સમય નો સદ્ઉપ્યોગ કરી
ઘડી બે ઘડી અશાંતી વચ્ચે પણ સુઇ જાય છે
કોઇ મારે છે ગપ્પા ને કોઇ બોસ ના ચાળા ખાય છે
કેટ્લાક સમય કાઢી ને પ્રભુ ના ભજન ગાય છે
જ્યાં રાત્રે પણ જીવન ની ગાડીથોભતી નથી
થોભવા ની વાત કદાચ આ શહેર ને શોભતી જ નથી
અજબ ગઝબ ની વસ્તુ ઓ ઘટ્ના ઓ અને લોકો થી ભરેલા
આ શહેર માં ચર્ચા પણ અજીબ થાય છે
ચાલવા ની જગ્યા થી લઇ, તરવા ના પાણી સુધી
વસ્તુ ની તો વાત છોડો અહિ પીવા નુ પાણી પણ વેચાય છે
આવાજ કેટ્લાક પળો માં મુંબઇકર નુ જીવન પરોવાય છે
વિરાર થી ચર્ચગેટ અને થાણે થી વી.ટી સુધી
મારા જેવા લાખો મુંબઇકર નું જીવન પુરૂ થઇ જાય છે
લેખક મિલિંદ મહેતા
No comments:
Post a Comment