પતંગ

પતંગ

નીલ ગગન માં હવા ને સથવારે ઊડ્તી પતંગ

આસમાન માં જાણે પીંછી લઇ કોઇએ ભર્યા હોય રંગ

આપણા તેહવારો આપણ ને કેટ્લુય શિખવી જાય છે

ઉત્રાણ ના પત્યા પછી પણ હાથ માં રંગ છૂટી જાય છે

લાલ લીલી કાળી પીળી અને વાદ્ળી જાણે નભ માં રંગોળી હોય

એક નો કપાય ને બીજો પકડે એક હસે અને બિજો રોવે

જેમ જીવન માં સૌ ને રોજ બરોજ નવા અનુભવ થાય છે

વસ્તુ અને વ્યક્તિ ની કિંમત ફક્ત તેના ગયા બાદ જ થાય

એક બાદ બીજી અને ત્યાર બાદ ત્રીજી પતંગ ચગાવતા રહીયે

અને ક્યારેક નસીબે પેચ કાપી 'કાપ્યો છે' નો સાદ પાડીયે

તેમજ છે કાઇંક જીવન માં હતાશ થઇ ન ચાલે

સુઃખ દુઃખ સુઃખ નુ ચક્ર છે હાલ્યુ છે ને હાલે

બીજાની પતંગ પક્ડ્વા કરતા તારી પાસે જેટ્લી છે એ ચગાવી લે

જ્યાં સુધી ફીરકી માં માંજો બાકી છે પતંગ ચઢાવીલે

મર્યા બાદ કોણે મનાવી છે ઈદ અને દિવાળી મારા દોસ્તો

ફીરકી કહે છે બસ એટલુ જીવો છો ત્યાં સુધી જીવીલે

કોણ જાણે ર્મુત્યુ રૂપી પતંગ ક્યારે તારી જિંદગી નો પેચ લઇ લે

જ્યાં સુધી જીવે છે ત્યાં સુધી જી ભરી ને જીવી લે

લેખક મિલિંદ મહેતા